Dinsdag a.s. is het de derde dag van september, Prinsjesdag. Het is ook de derde miljoenennota van dit kabinet. We hebben in de afgelopen weken al alles over kunnen vernemen; waarschijnlijk zijn de heren en dames ministers maar wat blij dit keer eens met wat geld te kunnen strooien. Daar zit natuurlijk ook wat eigen belang bij: een plaatsje in het volgende kabinet.
Zo mogen we dan (bijna) allemaal wat meer geld in onze portemonnee tegemoet zien; vooral als je gezin bent, met thuiswonende kinderen. En, samen met het schrappen van de nullijn, moet dat hier en daar tot blije gezichten leiden. Na het zuur komt het zoet, zoals dat dan zo mooi heet.
Als onderwijskater kijk ik ook alvast naar de week die er komt in school. Immers: kinderen worden deze week ook met de neus op het miljoenenkoffertje gedrukt, tot en met het Schooljournaal op vrijdag toe.
Ik ben van mening dat kinderen meer moeten zien dan de inhoud van het koffertje, en daarom kijk ik terug op drie jaar kabinet Rutte II.
Bezuinigen: al net zo lang als Rutte minister-president is. Niet alleen bezuinigen: daarnaast wordt ook de portemonnee van de burger leegblaast. BTW omhoog, accijnzen omhoog, inkomstenbelasting omhoog… AOW-leeftijd omhoog, uitkeringen ingekort. Pensioenen omlaag. Besteedbaar inkomen is met 10 of meer procenten gekelderd. Duizenden faillisementen zijn het gevolg, met nog meer banenverlies. En, om het niet mooier te maken: miljarden verdwijnen er in de bodemloze put die Griekenland heet.
Minister Blok: drastisch korten op de hoogte van hypotheken; banken maken het nog een graadje erger.
Minister Hennis: Defensie zo leeg bezuinigd dat militairen zelfs geen munitie voor oefenen meer beschikbaar hebben; kwaliteit materiaal snel achteruit wegens totaal gebrek aan reserve-onderdelen; Nederlandse krijgsmacht inmiddels gemarginaliseerd.
Minister Opstelten (nu opgevolgd door van der Steur): reorganisatie politie; laat volslagen puinhoop achter, waardoor het echte politiewerk steeds verder wordt uitgekleed.
Minister Schippers: doordrammer; eigen risico flink opgehoogd, probeert nog meer lasten bij de burger neer te leggen.
Minister Asscher: uitkleden arbeidsvoorwaarden (verkorting ww, verhoging pensioenleeftijd), beleid flexibilisering arbeid mislukt, geen beleid voor ouderen die de arbeidsmarkt niet meer opkomen, daardoor steeds meer jongeren in de kou; volslagen diffuus beleid migranten
Minister Plasterk: geen enkel beleidsoogmerk gehaald, kost dus alleen maar geld
Minister Koenders: veel tekst, weinig wol; ijdeltuit
Minister Bussemaker: de minister die de studiebeurs afschafte en daardoor de minister van studentenschulden zal gaan heten; weg met de emancipatie van de socialisten
Minister Dijsselbloem: dat is die minister die om de haverklap grote woorden spreekt en ze vervolgens niet weer kan maken; de minister die pijlsnel 650 miljoen aan Brussel overmaakt om zijn baantje in de EU zeker te stellen
Minister Schultz, die maar wat blij is met haar staatssecretaris Mansfeld; die blundert van onkunde naar nog meer onkunde: de Fyra, kostenoverschrijdingen, treinen die niet rijden, malversaties met aanbestedingen….
Je wordt niet vrolijk van dit kabinet. Ook niet nu het zoet komt. Vijf miljard zoet na 20 miljard lastenverzwaringen is slechts wat minder zuur.
Ouderen die niet meer in verzorgingstehuizen terecht kunnen maar ook de thuiszorg zien uitgekleed. Werkers in de publieke sector, die na jaren op nul te hebben gestaan, worden gepakt op arbeidsvoorwaarden en pensioenen. Oudere werknemers die maar niet aan de slag kunnen komen, maar ook jonge mensen op een arbeidsmarkt die amper groeit. Zorgwerkers die bij tienduizenden op straat zijn komen te staan. Een bijna volledig ingestorte bouwsector tgv hypotheekmaatregelen. Miljarden naar Griekenland, miljarden die onze publieke sector niet kan missen.Studenten die zich diep in de schulden moeten steken. Een leger dat er beroerder voorstaat dan in de jaren ’30 van de vorige eeuw. Een politie-organisatie die al reorganiserend te druk is met het niet vangen van boeven, terwijl het verdwijnen van de wijkagent steeds meer gebrek aan kennis van de ‘werkvloer’ op levert.
Onderwijs is leuk. Laat het daarom deze week ook leuk zijn, gericht op het uit elkaar houden van fictie en werkelijkheid. Er zijn heel wat leerlingen die thuis te maken hebben met de barre werkelijkheid, en soms een uitzichtsloos bestaan. Het is pas echt mooi als ook die werkelijkheid aan de orde komt: een doorkijkje door de leugen…