Er was eens…. Ik weet niet of er ooit een verhaal zo zal beginnen over 11 november.: er was eens een tijd dat op 11 november kinderen over donkere straten van huis naar huis liepen, aanbelden, een liedje zongen en dan een versnapering ontvingen. Daar stonden ze dan voor je deur, luidkeels zingend, zodat je geen woord zou missen:
Ik schrijf dit op 12 november 2022. Op mijn tafel staat een hele bak met chocolade: overgebleven. De aanloop was gisteren minimaal. Vorig jaar ook al, het jaar daarvoor helemaal (lockdown)…Maar toch heb ik even gedacht: zou het komen omdat het buurtje van mij zo langzamerhand een ouderenbuurtje is geworden?
Of past Sint Maarten ook al niet meer in onze cultuur… Nou, als ze hier met Halloween aan de deur komen staat er een emmer water klaar!