Na de zomervakantie van 2020

Het is eind augustus 2020. De vakantie zit er op. Anders dan anders, dat wel.
In mijn vorige bijdrage schreef ik over toenemende tegenstellingen in onze samenleveving: Black Lives Matter (alsof dat van gelen of blanken er niet toe zou doen) en rond corona is het helemaal bingo, wat betreft onenigheid. En begrijpelijk. Want: wat is het echte verhaal? Immers: de kille cijfers zijn niet onrustbarend. Er komen steeds meer vragen naar boven bij de schrijver, die daarbij echt niet ontkent dat het echt heel vervelend kan zijn als je er ziek van wordt.

Toch is er wat aan de hand met dit verhaal. Willen jullie eens met mij meedenken?

De Brabantse ziekenhuizen liggen vol, honderden operaties worden afgezegd om plaats te maken voor nieuwe, acute patiënten. Vanuit ziekenhuis Bernhoven worden patiënten naar buiten Brabant verplaatst. Zorgpersoneel draait dubbele diensten. ,,De situatie is ernstig”, zegt een woordvoerder van het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg. Maar ook ziekenhuizen in andere delen van Nederland slaan alarm. ,,Zo erg hebben we het nog nooit meegemaakt”, stelt het Gelre ziekenhuis in Apeldoorn.

Dit is een tekst uit het voorjaar van…. Ik hoor het je denken: dat moet wel het voorjaar van 2020 zijn geweest, toen het direct na carnaval in Brabant immers helemaal misging.
Maar nee: deze tekst werd gepubliceerd in het AD, in februari 2018. 9444 mensen stierven toen, in 18 weken tijd. (https://www.ad.nl/binnenland/waarom-de-griepgolf-van-2018-vooralsnog-dodelijker-was-en-we-ons-nu-toch-meer-zorgen-moeten-maken~adf64efb/?referrer=https://www.google.com/
Raar toch? Geen lockdowns, geen sluiting horeca, geen opsluiting van ouden en kwetsbaren in verpleeghuizen?

Er wordt nu, eind augustus, gesproken over een aantal coronadoden van rond de 9500 in Nederland. Let wel: voor een groot deel mensen met onderliggende kwalen, waarbij je terecht de vraag mag stellen of corona niet slechts de druppel was, en of een ‘gewone’ griepgolf niet het zelfde effect zou hebben gehad.

Nog meer vragen:
– als geconstateerd wordt dat bijvoorbeeld obesitas zo’n belangrijke mede-oorzaak is, dan zou je toch mogen veronderstellen dat van regeringswege meteen een pakket maatregelen zou zijn ingezet om de gezondheid van de mensen op een hoger peil te krijgen? Immers: ‘ouderen en kwetsbaren’ zijn toch een doelgroep van beleid? Toch spat de reclame voor dubbele hamburgers nog steeds van de tv-schermen….
– in het AD wordt op 8 augustus jl het volgende gezegd:
De taak van journalis­ten is om beleidsma­kers te ondervra­gen en controle­ren: niet alleen of ze te weinig doen, maar ook of maatrege­len wel effectief zijn, of niet te ingrijpend. Maar: is het dan ook zo dat de media zich dit voorjaar hebben onthouden van het ontkennen van een angstepidemie?
– de overheid nam de beslissing ‘ouderen en kwetsbaren’ op te sluiten in verpleeg- of verzorgingstehuizen (dat is op zich al een onwettige daad, gericht tegen volwassen mensen).Vervolgens liet dezelfde overheid na personeel en vrijwilligers van deze instellingen te voorzien van beschermingsmiddelen. Dat had de dood tot gevolg voor 2000 ‘oudere en kwetsbare’ mensen. Wettelijk zouden we zeggen: dood door schuld. Toch tot nu toe: geen excuus. Is dat niet raar?
– Steeds meer artsen, virologen, biomedici etc zetten vraagtekens bij het huidig coronabeleid; de kernvraag van velen van hen is: hoeveel andere patiënten moeten we nog opofferen aan corona-beleid?

Afsluitend een nadenkertje, eentje waar hier, in onze rijke samenleving niet bij stilgestaan wordt: hoeveel hongerdoden telt 2020 tot aan dit moment?

https://www.theworldcounts.com/challenges/people-and-poverty/hunger-and-obesity/how-many-people-die-from-hunger-each-year
Geplaatst in Levenslessen, Muizenissen, Politiek | Een reactie plaatsen

Wie had dat ooit gedacht?

Als je ons (Wifi en mij) aan het begin van dit jaar gevraagd had wat we van dit land vonden, waren we vast beiden gematigd enthousiast geweest. Immers: honger hoef je er niet te lijden, vrijheid is groot, voorzieningen prima, en er valt voldoende te beleven.
Nu is er een half jaar voorbij, en we zitten samen regelmatig voor het raam, de buitenwereld in te kijken. Het is dan wel een buitenwereld aan de grenzen van dit Nederland, maar dat maakt niet zoveel uit. Via radio, TV, Twitter en Facebook en sinds kort ook Catchat worden we continue op de hoogte gebracht.

De tegenstellingen in ons mooie land groeien met de dag. Een gebeurtenis in Amerika zorgt hier voor voortdurende demonstraties met de naam Black Lives Matters. Wifi en ik zullen zeker niet ontkennen, dat dat zo is.
Maar, en vraag het hier maar na: onze Wifi zou ook wel wat meer aandacht willen voor het leven van katten. Zij immers staan, ook deze eeuw nog, onder grote druk van honden, en tegenwoordig zelfs wolven! Is er iemand die zich het lot van katten aantrekt?

Demonstraties: van Black Lives Matters is het inmiddels acties tegen de slavernij.
Oude monumenten worden beklad; straatnaamborden moeten verdwijnen. Musea moeten worden hernieuwd. Zwarte Piet mag niet meer. Alsof met zulke daden de geschiedenis verandert. Natuurlijk: bezinning op vroeger kan nooit kwaad. Toch gaat het vaak om schadevergoeding, en dat is flagrante onzin. Waarom zouden (laat ik maar zeggen: allochtonen, ik kan zo 1-2-3 niets anders bedenken), allochtonen dus voor de daden van mijn verre voor-voor-voor-vaderen een schadevergoeding of een excuus moeten hebben, terwijl hun eigen voor-voor-voor-ouders maar wat blij waren wat te kunnen verdienen aan de verkoop van eigen mensen voor de slavernij? En waarom zouden de daden van Piet Hein nu plots in een ander daglicht moeten staan?

De rechter verbood vrijdagavond 19 juni 2020 een demonstratie op het Malieveld. In de maanden ervoor werd er van alles en nog wat toegelaten: protesterende boeren, protesterende onderwijzers, protesterende klimaatfanaten… Alles kon. Alles mocht. De democratie in volle glorie.
Tot vrijdag 19 juni 2020. Een demonstratie van vredelievende, bloemendragende, democratie-liefhebbende mensen (gericht op het terug winnen van democratische grondrechten) werd verboden. Een kort geding veranderde de mening van de autoriteiten niet. Het was NEE en het bleef NEE.
Femke Halsema (inmiddels Falsema) mocht met 14.000 man op de Dam staan zonder gevolgen (een demonstratie van Black Lives Matters), maar vredelievende Nederlanders werd niet toegestaan op te komen voor eigen grondrechten. 100 bloemenleggers werden opgepakt.

Dit land is ver weg gezakt. Stop met commentaar op Hongarije of Polen, heren en dames politici! Ook wij worden geregeerd door politici, die het met de democratische waarden van Thorbecke niet meer zo nauw nemen. Daarover de volgende week….

Geplaatst in Levenslessen, Muizenissen, Politiek | Een reactie plaatsen

Gehoorzaam of in paniek?

Wij Nederlanders… Nooit gedacht dat we zo’n gehoorzaam volkje zouden zijn. Altijd heeft er wel iemand commentaar, altijd staat er wel iemand te schreeuwen (of het nu om een belastingmaatregel of over Zwarte Piet gaat), maar Corona: dat is andere koek.
Begin dit jaar klonk er nog wel wat stoere taal: alleen China (komt er van als je het vlees open en bloot op de markt hebt liggen), Italië (tsja, dat heb je ervan als je macaroni in de open lucht eet), Oostenrijk (zie je wel, nergens goed voor, dat apres ski)… Maar toen de kwaal Brabant binnenviel (als aanval op het carnaval): toen ging de beer los.

Of liever: de virologen. Natuurlijk begreep het kabinet dat je Nederlanders enigszins moet masseren tot goede daden. De term ‘intelligente lockdown’ werd uitgevonden, en dat klonk allicht sympathieker dan dat de boel op slot ging.

Maar: hoe sympathiek en intelligent ook; de conclusie is natuurlijk alleen maar: eerst rennen we met z’n allen naar de winkel voor wc-papier (ik eerst, nee ik), en daarna struinen we het hele internet af om nog een webcam te bemachtigen.
Verder: paniek alom. Ik kan me nog niet met een koude neus naar de supermarkt begeven of ik word al aangekeken alsof de builenpest heeft toegeslagen. En als ik ’s morgens naar het werk rijd ben ik zo ongeveer de enige op weg (de lepralijder onderweg naar zijn ondergang).
Zelfs zoveel paniek, dat (tegen elk redelijk advies in) de scholen dicht moesten…

Plotseling bedenk ik: zijn we dan wel zo intelligent? Sociaal? Zijn er mensen die nadenken over de vraag of virologen het beste met ons voor hebben (of de dollartekens al in de ogen hebben bij de aanschaf van farma-aandelen)? Wat betekent het dat een minister-president beweert dat er een ‘nieuw normaal’ is en dat het oude nooit meer terug komt (is de man eindelijk helderziende geworden)? Wat betekent het, dat een gewezen onderwijzer, nu omhoog gevallen naar het ministerschap en daarom blij op exotisch schoeisel) ons dwingend voorhoudt dat het pas weer een beetje normaal wordt als ‘er een vaccin is’? En die nu met een noodwet komt die dwingender is dan wat in Hongarije of Polen het volk overkomt? Betekent het dan straks dat in ons land vrijheden definitief door de overheid worden beknot, nog meer dan het al was?

Gehoorzaam… Ja, dat wel. Angsthazen, dat ook. Mijn kat, de vrije Siamees, is inmiddels ook bestempeld tot potentiële virusverspreider. Toch is het geen angst-kat. Ze beweegt zich vrolijk voort door het voorjaar: vangt vogeltjes, plaagt duiven, vist naar kikkers, jaagt op egels. Kortom: gewoon wat het beest altijd doet. En als de jacht klaar is: slapen. Geen anderhalve meter, geen genies in de elleboog, geen zakdoekjes: gewoon, des kats.
Stel je voor dat er een kattenkabinet zou zijn dat haar vrijheid zou beknotten: ze zou er meteen de Bond van Vrije Siamezen op af sturen.
De anderhalve-meter-samenleving? Ben je nu helemaal van de katten besnuffeld?

Geplaatst in Levenslessen, Muizenissen | Een reactie plaatsen

Centenmaker

Vanavond zat ik met de kat op schoot. Even bijpraten over de Bond van Vrije Siamezen, de nieuwe cao voor Siamezen, de wereld van jonge vogels en vrije Siamezen, samen naar Op1 kijken. Dat soort dagelijkse dingen.

Plots gaat het beestje miauwend overeind zitten. Ze staart naar het scherm, de oren achterover. Eerst denk ik dat ze de kat van de buren over het dak hoort lopen. Als ik haar op wil pakken zet ze zich schrapt. Ik kan haar blik niet van de TV losmaken. Wat zou er zijn?

Ah, Ab Osterhaus is voor de buis. Alweer. Mijn kat (als potentiële virus-overbrenger) is geen vriend van Ab, om het maar eens zachtjes uit drukken. Ze kan zijn bloed wel drinken (ik heb haar daarover negatief geadviseerd, je kunt beter geen virologenbloed drinken, niet waar?). Maar goed, ik kan me er iets bij voorstellen, na twee maanden thuis opgesloten zitten.

Zelf heb ik ook wel wat gedachten bij Ab. Immers, Ab is groot voorstander van de lockdown. Vanaf het begin al. Maar wie zie je bijna elke avond op de buis? Ab Osterhaus! Je staat er mee op en gaat ermee naar…. Nee dat nou weer niet. Maar goed: Ab is elke dag op pad. Ab heeft wel regels, maar niet voor zichzelf. Of hij moet al wonen in de studio (maar dan is ie wel net verhuisd, want vroeger zat ie altijd bij Jinek).

Wat zou dat schuiven, zo’n avondje ’talkshow’? Dat zou ik nou wel eens willen weten. Op1 heeft vast een voor beide partijen lucratief contract afgesloten. Ab, 4 x in de week voor half geld. Nog even Ab. Dan is er een vaccin, dan doen de aandelen het ook weer goed!

Geplaatst in Kattenklets, Levenslessen, Muizenissen | Een reactie plaatsen

Abnormaliteit

“Niet normaal maken, wat niet normaal is.” Woorden van onze Koning tijdens de herdenking op 4 mei jl.

Ik heb er deze week regelmatig aan terug gedacht. Want wat zal hier bedoeld zijn? Het ging in zijn rede o.a. over het zwijgen van veel Nederlanders bij het wegvoeren van medelanders. Een onderwerp dat bij voorkeur wordt verzwegen. Immers: het is altijd prettiger ‘de Duitsers’ de schuld te kunnen geven van de moord op miljoenen, dan te erkennen dat er velen waren in Nederland die het afvoeren van buren en kennissen stilzwijgend lieten gebeuren. Niet normaal.

Toch moest ik zelf meteen ook denken aan het moderne nieuwe normaal. Het normaal van anderhalve meter, handen wassen en niezen in je elleboog. Het normaal van opsluiten van oude mensen, thuis werken, kinderen op afstand. De hysterie in de media, ook een nieuw normaal. Het normaal van het opofferen van grondwettelijke vrijheden en rechten. Aan een premier, die dit nieuwe ‘normaal’ er bij zijn volk in praat.

Oké. Er waart een virus rond. Eentje waarvan nog niet veel bekend is. Eentje waarvan we de komende maanden zullen weten of het tot meer of minder doden lijdt dan een vervelende influenza-uitbraak. Uitkijken geblazen dus.

Maar is het nu plotseling ook ‘normaal’ dat het nooit meer gewoon ‘normaal’ wordt? Dat handen schudden, een knuffel, definitief abnormaal wordt? Dat het ‘normaal acceptabel’ wordt dat oude mensen in verpleeghuizen doodalleen dood mogen gaan? Dat je iedereen als een melaatse passeert? Dat je de TV niet aan kunt zetten of je wordt bestookt met ellende? Dat je land geregeerd wordt door virologen in plaats van je democratisch gekozen vertegenwoordigers?

Ik weet niet of de Koning hier ook op doelde, maar ik hoop het stiekem wel. Bij mij zal dat ‘nieuwe normaal’ er nooit ingaan. Nooit.

Geplaatst in Muizenissen, Politiek | Een reactie plaatsen

Intelligente lockdown

Zes weken en nog is het niet duidelijk! Onbegrijpelijk. zes weken oefenen en nog geen enkele vooruitgang. Zes weken lang elke persconferentie van Rutte samen bekeken, en nog snapt ze het niet. Hoe zo intelligente lockdown? Waarom snapt Wifi niet wat ‘lockdown’betekent?

Ik draai me nog niet om of de kat springt weer tegen de deur op. Miauwen, krijsen, zeker als er een vogeltje op het terras zit. Nee, Wifi, denk aan de intelligente lockdown van Rutte, we hebben toch samen gekeken?

Niks helpt. Stom beest. Ben jij nou een intelligente Siamees? Snap jij nou niet waarom je niet naar buiten mag? Je weet toch dat katten ook gevoelig zijn voor het corona-virus?
De deuren dichthouden? Ramen sluiten? Vergeet het maar.

Helaas, meneer Rutte. Ik moet kiezen tussen de gordijnen of de vrijheid. Mijn kat laat zich niet opsluiten. Ook niet intelligent.

Geplaatst in Kattenklets, Muizenissen | Een reactie plaatsen

De PP

Dat had je gedacht! Even een snelle boodschap doen, gezellig met je vrouw, dat is er tegenwoordig niet meer bij!
Coronatijd, anderhalve meter afstand, het nieuwe normaal…

De vernieuwing van de woonomgeving vraagt wat meer licht op donkere plekken. Een staande lamp kan verlichting brengen. En zo trekken wij er op uit om eens her en der kennis van de moderne verlichting op te doen. Het startpunt: de lokale bouwmarkten.
Oonnozel als we zijn rijden we voor bij één van die bekende bouwmarkten in het land, wijd en zijd bekend van het TV-programma ‘Eigen huis en tuin’. De auto mooi dichtbij geparkeerd (vlak voor de deur) en daar stappen we samen uit. Ik links, zij rechts. Tegelijkertijd, alsof het ingestudeerd is. En eigenlijk is het dat ook: samen naar de bouwmarkt…

Nog steeds staat de onbekommerdheid op onze gezichten als we de entree van de bekende bouwmarkt naderen… Maar, al voor één van ons beiden de drempel heeft betreden, wijst een priemende vinger richting mijn vrouw (die op dat moment achter me aanloopt).
Een geuniformeerd vrouwmens, zwarte bril op de neus, zwarte stropdas op een wit overhemd, kijkt ons met een vorsende doordringende blijk aan.
‘Mevrouw, u blijft buiten! Geen twee personen in de winkel!” Van doordringend verandert de blik langzaam in dreigend, als wij beiden de ‘nieuwe-normaal-regel’ van de Praxis enigszins in twijfel trekken (althans: onze gezichten zullen dat hebben uitgestraald).
Het vrouwmens laat geen twijfel bestaan; zo nodig wordt de hogedrukspuit erbij gehaald om één van ons buiten de deur te houden.
Op leven en dood strijdt zij voor de corona-wetten van de Praxis, Wat er ook gebeurt: mijn vrouw zal het pand niet betreden. Niet zolang zij daar in het voorportaal zit.

Wat nu? Omdraaien of toch doorzetten? Een rel veroorzaken en een veroordeling wegens huisvredebreuk. of het pand de rug toekeren en de omzet van deze bouwmarkt nog verder laten kelderen?
Tot het laatste wordt besloten. Het onvriendelijke vrouwmens krijgt nog toegebeten dat anderen wellicht meer gecharmeerd zijn van hogere omzetcijfers…

Die ander zit aan de overzijde. Niet bekend van een TV-programma. Wel een aardige dame in de hal, die het mogelijk maakt de handen schoon te maken (niet-verplicht), een kaartje te nemen met een nummer (na ettelijke bezoeken snap ik de functie van het kaartje nog niet helemaal) en een vriendelijk verzoek dit kaartje bij het verlaten van de winkel aan de cassiere te overhandigen. De vriendelijkheid zelve, daar.

Tsja, voorlopig laat ik de Praxis-Politie maar even links liggen. Of rechts. Het is maar net hoe je het wilt bekijken….

Geplaatst in Muizenissen | Een reactie plaatsen

Stilte

Het was hier al een poosje stil. Al bijna een jaar verscheen er niets meer.
Excuses helpen niet. Soms brengt het leven je zomaar plotseling even tot stilstand.
Dat overkwam mij vorig jaar voor de zomervakantie. Soms doet het lichaam dingen die je niet aan zag komen. Zo lag ik plots een weekje in het ziekenhuis. Een kleinigheid die zo snel groter werd dat ik verplicht plat kwam te liggen…

In meerdere opzichten is zoiets een vreemde gewaarwording. Plotseling liggen de prioriteiten overhoop met de mogelijkheden. De agenda van het volle leven wijzigt in die van een stilligger.
Zo maar lig je tussen anderen die ook uit het leven zijn weggehaald.
En ook al had ik mij de tweede dag alreeds omringd met de techniek van de 21ste eeuw (iets wat het ziekenhuispersoneel de wenkbrauwen deed fronsen): toch ben je er even uit…

Het was een leerzame week. Wat een bedrijf, zo’n ziekenhuis. Maar vooral: wat een mensen, die daar dagelijks de tent draaiend houden. Petje af.

En ach: van het een komt het ander. Na ontslag uit het ziekenhuis nog een weekje thuis, en dan de tijd tot aan de zomervakantie het werk afmaken. Zomervakantie. Na de zomervakantie nog even uit het werk. En voor je het weet verslap je helemaal en ligt je blog plat.

Maar: vandaag ben ik weer up-and-running. De domeinnaam is gewijzigd, de website is opnieuw in de lucht, en de vormgeving moet een updatje krijgen. Maar: ik ben weer gestart!

Geplaatst in Muizenissen | Een reactie plaatsen

Verder met SvhO 2019, deel 1D

In ‘De staat van het onderwijs 2019’ spreekt de onderwijsinspectie haar zorgen uit over het lerarentekort, dat uiteindelijk de kwaliteit van onderwijs uitholt.
Het is 2019. Bijna elk jaar komt er zo’n inspectieverslag uit. Wie de verslagen van de voorgaande jaren doorzoekt op dit onderwerp komt het onderwerp bijna niet tegen.
Dat is frappant, niet waar? Vanuit het onderwijsveld wordt al jaren voor dit tekort gewaarschuwd. De onderwijsinspectie noemde het echter zelden, en dan nog niet eens dringend! Ook nu wordt dit onderwerp slechts in de context van onderwijskwaliteit gezet, terwijl dat nog niet eens de hoofdzaak is. Dat tekort is in sommige delen van het land inmiddels zo opgelopen dat op zulke plekken het realiseren van onderwijs überhaupt al het probleem is. Maar: daar komt nog een probleem bij, en dat lezen we elders!

Onder de titel: ‘Passend onderwijs put leerkracht uit’ publiceert het Onderwijsblad, mei 2019, van de Aob zorgelijke cijfers.
‘Volgens recent onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek en TNO kamp bijna een kwart van de medewerkers in het onderwijs met burn-out-klachten. Ruim 40 procent van de werknemers voelt zich ‘leeg aan het einde van de dag’. Een en ander kun je nalezen op Burn-out Onderwijs.

In een blog van Meulenberg Coaching wordt uit de doeken gedaan waar de oorzaken te vinden zijn: ‘Waarom branden leraren op?’
Laat nu een behoorlijk aantal van de genoemde factoren met name vanuit Den Haag te worden veroorzaakt. Administratielast (om aan de onderwijsinspectie bewijs televeren voor kwaliteit), allerlei maatschappelijke vraagstukken die over de schutting worden geknikkerd (waardoor de kerntaak wordt vertroebeld), te weinig handen in de klas, toegenomen werk door Passend Onderwijs en aantasting van arbeidsvoorwaarden en beroepseer.
De onderwijsinspectie kan zich daarom alvast serieus druk gaan maken over het onderwerp ‘Lerarentekort’. We zullen er de komende jaren fors last van krijgen: niet alleen tekorten moeten worden opgevangen, ook het ziekteverzuim zal drastisch oplopen bij ongewijzigd beleid.

Gelukkig was daar de commissie Steur. Die heeft in elk geval duidelijk gemaakt dat de onderwijsinspectie niet goed om kan gaan met kwaliteitscijfers. Ze zal er dus goed aan doen eerst maar eens te leren lezen en rekenen!

Mijn kat zal zich in heet geheel niet druk maken over dit onderwerp. Het territorium wordt goed bewaakt, niemand die wat over de schutting gooit, geen administratieproblematiek, etc. Siamees met een goeie bond!

Geplaatst in Onderwijs, Politiek, Professie, Vakbond | Een reactie plaatsen

Recycling?

Vandaag was het weer de traditionele Tweede Pinksterdag. Een rustdag om uit te rusten van het feest van de geest.
Gewoontegetrouw wordt er vroeg opgestaan, waarna (zo nodig gewapend met paraplu en regenjas) de reis wordt aangevangen naar de Pinkstermarkt. Gelukkig bleken de regenattributen ditmaal overbodig, want de zon verwarmde de vroege vogels al direct. Dat is maar goed ook, want op zo’n Pinkstermarkt is het slecht toeven.

Wie naar binnen (= een buiten achter het hek) wil moet betalen. Daarna wordt men gebrandmerkt met een stempel (ik heb horen verluiden dat er ooit sprake is geweest van het oormerken van bezoekers, maar daar is voorlopig, gezien de kosten, vanaf gezien). Gestempeld en al betreden mijn voruw en ik het heilige (en ditmaal droge) marktgras. Een onvoorstelbaar fenomeen ontvouwt zich voor onze ogen!
Tientallen vroege vogels hebben de mooie grasmat bedekt met kleedjes, tentjes, overkappingen en parasols. De grond is bedekt met rommel in diverse gradaties: van gewone, overbodige spullen tot de meest afschuwelijke troep, die je je schoonmoeder nog niet eens wilt geven.
Al die spullen worden bewaakt. Vrouwen, die enthousiast de rotzooi staan aan te prijzen. Mannen die zich onverschillig achter de troep verschuild hebben. Mannen die, als waren ze hun eigen bouvier, hun spullen bewaken als zouden dieven er mee heen willen vlieden. Vrouwen, die je aankijken met een omfloerste blik, waarmee ze willen zeggen: alsjeblieft, koop, want dan ben ik van de spullen af en kan ik, liefst nu, al naar huis…

Het publiek: al even bijzonder. Je struikelt over verdwaalde kleine kinderen. Kinderwagens drukken voortdurend ‘per ongeluk’ in je hakken.
Rijen dik staan ongeïnteresseerden bij de enkele doos met boeken, en ze blijven er staan, he, ook als jij er even bij wilt. Rollators, die hele volksstammen ophouden. En net als je denkt: nu kan ik even tempo maken, staat de familie Bunt midden op het pad stil om eens uitgebreid de BBQ van gisteravond te bespreken.

Heerlijk, zo’n Pinkstermarkt. Wat een gedoe. ’t Is dat mijn vrouw zoveel interesse heeft voor ouwe troep, anders…. zou ik ook gaan. Scoor altijd wel een boek!

De kat vindt het ook leuk. Allereerst kan ze langer uitslapen, de kunst die ze het best beheerst. Ze hoeft er ook de Bond van Vrije Siamezen er niet bij te halen. Immers: het is haar troep niet.
En als wij binnen stappen met nog meer aangekochte hebbedingetjes mag zij ze controleren op bommen, etc. Immers: je bent Siamees of je bent het niet.

Geplaatst in Duurzaam, Muizenissen | Een reactie plaatsen