Wie googelt op de betekenis van het woord ‘vakantie’ vindt o.a. deze omschrijving:
Vakantie is afgeleid van vacatio (Latijns werkwoord vacare) dat staat voor vrij zijn van verplichtingen. Het is een periode waarin een persoon zijn gewoonlijke dagelijkse activiteiten staakt, zoals naar school of het werk gaan. Dit betreft een periode die (veel) langer is dan een weekend (waarin veel mensen vrij zijn), vaak minimaal een week. Werknemers hebben vakantie wanneer zij hiervoor vakantiedagen (of andere snipperdagen) inleveren. Scholieren, studenten en docenten hebben vakantie wanneer hun school gesloten is en zij geen andere verplichtingen hebben.
Frappant dat docenten hier worden gezien als niet-werknemers, maar als aparte categorie werkbijen. Zij leveren geen vakantiedagen in, en als de school gesloten is en zij geen andere verplichtingen hebben, dan hebben zij vakantie.
Waarom docenten hier apart genoemd? Natuurlijk: het is zo’n werknemerscluster dat bekend staat/ berucht is om zijn oneindig aantal vrije dagen en uren. Iedereen hoor je erover. Zelfs in docentenkring spreken ze er al heel veel over, nu in de cao van 2014 de 40-urige werkweek is vastgelegd. Betekent dat nu meer werken, of juist minder? Is het meer vrije dagen, of juist minder? Aan dit onderwerp is al heel veel vergadertijd gewijd (is dat nu tijd die wel of niet bij ‘andere verplichtingen’ hoort?). Rekensystemen zijn bedacht, takenlijsten met waardering van het gewicht-in-uren, manuren zijn gereserveerd om de problematiek inzichtelijk te maken…
De veronderstelling dat de bureaucratie zou afnemen met het invoeren van een nieuwe cao bleek de zoveelste aanname.
Net zo’n aanname als: als je NS privatiseert wordt de treinreis goedkoper; als aandeelhouders de baas worden bij PTT, wordt de postzegel voordeliger; als je de grenzen opent wordt het land veiliger; als je de politie nationaliseert wordt de misdaad beter bestreden; als je streng bezuinigt en meer belasting heft gaat de werkloosheid omlaag; als je de pensioengerechtigde leeftijd verhoogt komen er meer jongeren aan het werk; als je verzorgingstehuizen sluit willen meer ouderen op zichzelf blijven wonen.
Ondertussen staan docenten nog steeds buiten de categorie ‘Werknemers’. Waarom toch?
Zou het dan toch samen te vatten zijn in deze zin: “Ik vertrouw leraren voor geen Do-cent”?