Je kunt geen krant of vakblad open slaan of het gaat wel over werkdruk. In het onderwijs. vooral in het basisonderwijs.
Wat hebben we het druk, zo met elkaar. Over werkdruk. Is dat nu druk gedoe of gedoe over drukte?
Er zijn zo gemiddeld twee richtingen.
Er is een partij die het vooral heeft over ‘ervaren’ werkdruk, en dat die per persoon heel verschillend is. Je hoort dit soort taal vooral onder bestuurders, directeuren en dergelijke. Zo schuift men het probleem op het bordje van de individuele docent. Die vervolgens vroeg of laat of opstapt of met een burn-out thuis komt te zitten. Of de rest van zijn of haar carriere verzuurd klaagt over…. werkdruk. En leerlingen.
De andere partij klaagt over werkdruk. Door de week en in het weekend. Dat zijn dan meestal de ‘slachtoffers’, de docenten die klagen over werkdruk en… Ja, over die bestuurders en directeuren die er niets van snappen. Oh ja: en over de onderwijsinspectie.
Nu worden de klagers, de docenten, opgeroepen om op 15 maart weer op te trekken naar Den Haag. Staken. Staken om de minister duidelijk te maken hoe hoog de werkdruk is. Dan gaan daar in Den Haag de spandoeken in de lucht, fluitjes in de mond, en trekken we al zingend en dansend, met lachende gezichten, door de stad.
Nu is dat volgens mij wel het stomste om te doen.
Allereerst zal het bekende feestelijk vertoon niet echt de indruk wekken dat er sprake is van veel en vermoeiend werk. Eerder het tegendeel. Het zal eerder de gedachte aan een verlaat uitbarsten van carnaval doen denken.
Kijk. Als je nu eens allemaal in het zwart gekleed, met hoge hoeden op, beschreven grafkisten meezeulend (waarmee je aantoont dat onderwijs ten grave wordt gedragen): misschien dat je dan enige indruk nalaat bij het winkelend publiek en de NPO. Als dat al het geval is, want na 15 maart is het weekend, en zul je niets meer horen van die onderwijsstaking.
Er is nog een reden waarom het stom is. Je moet namelijk na 15 maart op de 18de gewoon weer aan de slag. Er is dan helemaal niets veranderd. Geen vermindering van werkdruk. In het voorgaande weekend heeft de minister lekker uitgeslapen en de pers gemeden, en het publiek heeft lekker gewinkeld en zo. Daar sta je dan maandag weer op je school; voordat je begint kun je het nog even fijn hebben over je ervaren werkdruk, en dan is alles weer zoals het de donderdag ervoor ook al was. Leuk uitje naar Den Haag. Op eigen kosten misschien, want de Onderwijsbond CNV doet niet mee (die praten nog met de minister, en dat zal vast weer uitruil van arbeidsvoorwaarden betekenen).
Stom is het, omdat het niets aan je werkdruk verandert. Je zult het zelf moeten doen, met je collega’s. Reken niet op de bonden (welke dan ook). Alles wat ze hebben bereikt in 25 jaar is WSNS, uitruil arbeidsvoorwaarden voor salaris, minder salaris, weg BAPO, weg interimregeling, etc.
Wil je minder werkdruk? Dan moet je minder doen voor je salaris.
Is je werk teveel voor 8 uur op een dag? Dan moet je werk schrappen.
Waarom moet jij in de avonduren communiceren met ouders? Doen de tandarts of de notaris dat ook met jou buiten werktijd?
Waarom zou je administratief werk doen dat niet bijdraagt aan de kwaliteit van je werk, of aan het leren van je leerlingen? Daar ben je toch voor aangesteld?
Waarom zou je op moeten komen draven voor vergaderingen in de avonduren, zonder dat de baas dat op een fatsoenlijke manier compenseert? Denk je dat werknemers in bedrijven dat ook doen?
Waarom prioriteer je met je collega’s niet wat belangrijker is: een feestje of sport met de leerlingen, of nutteloos administreren?
Waarom zou jij ’s nachts wakker moeten liggen voor een leerling, die niet goed past in het Passend Onderwijs op jouw school, terwijl je directeur, bestuurder en de minister er even lekker om doorslapen?
Als je klaagt over werkdruk moet je niet een ander vragen er wat aan te doen en ondertussen gewoon door buffelen. Dat helpt niet.
Een dagje staken helpt ook geen barst.
Spreek af met je collega’s wat er bij jouw professioneel werk hoort. Doe dat.
Weiger de rest tot je arbeidsvoorwaarden passend zijn gemaakt, en Passend Onderwijs is afgeschaft.
Daarover de volgende keer meer. In elk geval: mij zul je op 15 maart niet in Den Haag zien, en ook niet bij de stakers. Ik werk. En daarna ben ik op tijd thuis voor het toetje….