Het was een bijzondere week. Een week van bergen en dalen. Van pieken en putten. Of van Drive en Damn, zoals de Engelsen het zouden zeggen.
Weken had ik toegeleefd naar het moment, totdat de auto mij bracht naar de Inspiratiedag van Exova, op landgoed de Horst (als je wilt weten wat Exova is, kijk dan op exova.nl); de locatie alleen was zeer inspirerend, die rijkelui van vroeger hadden het goed voor elkaar.
Een dag die geopend werd door professor Luc Stevens die het onderwijs van vandaag (dat werk wat wij elke dag doen) op niet zachtzinnige wijze aan de kaak stelde: gericht op het grote gemiddelde, niet geinteresseerd in ander talent dan optellen en aftrekken, een veredelde testbatterij, en meer van dat soort uitspraken. Zelf vond ik deze wel interessant: “Hoe kun je een onvoldoende krijgen voor je eigen ontwikkeling?”
De boodschap was kortweg: meer aandacht voor de persoon, minder voor de methode. Een spandoek stelt: Visie >> Vertrouwen >> Verwondering. Nee, stelt Luc Stevens, je moet dat omdraaien. Onderwijs begint met Verwondering, met Vertrouwen richt je onderwijs in, met Visie op de ontwikkeling van een mens…
De dag werd afgesloten door de hoofdinspecteur van het basisonderwijs, meneer Jonk. Wellicht heeft hij spijt gehad van een van zijn eerste opmerkingen, namelijk dat mensen in de zaal vragen mochten stellen. Aan zijn rede is hij in elk geval niet toegekomen.
Tsjonge: wat moet je er mee als zelfs de hoofdinspecteur stelt dat het maken van Groepsplannen en Handelingsplannen niet een opdracht is die de school van de inspectie krijgt. Dat het er de inspectie om gaat dat een school, een leerkracht, de stand van zaken mbt leerlingen kent, weet wat de leerling nodig heeft, en daar werk van maakt… En zo kwam er nog wel wat voorbij….
Boeiend. Ik was me toen nog niet bewust van het feit dat op dezelfde dag de Onderwijsbegroting in de Tweede Kamer werd behandeld…. Gelukkig maar.
Toen ik de krant van donderdag op sloeg: geen artikel over de Inspiratiedag van Exova. Wel een artikeltje onder de kop: ‘Leraar moet lesmateriaal zelf maken.’ Misschien zou ik het overgeslagen hebben, als er niet het woordje ‘moet’ in de zin zou hebben gestaan.
‘Moeten’. Dat is het woord tegenover VRIJHEID. ‘Moeten’ past niet bij ‘zin hebben’, ‘kiezen voor’, ‘vrije wil’. Als politici het woord ‘moeten’ in de mond nemen kun je meteen gaan denken aan ‘dictatuur’, aan ‘slavernij’, aan ‘de Goelagarchipel’, aan nieuwe regeltjes en protocollen…. Aan allergische reacties dus.
Natuurlijk las ik dat rotstukkie in de krant. D’66 kwam met een voorstel: om de macht van de drie grote uitgeverijen te breken (hoera, hoera) moet het mogelijk worden dat leraren zelf lesmateriaal maken (dat doen ze toch al lang?); vooruit, je kunt niet alles weten…
De aap zit natuurlijk in de mouw! En hij komt er ook uit; de overheid is aan ‘gratis schoolboeken’ jaarlijks wel 185 miljoen euro kwijt (met basisonderwijs erbij loopt dat op tot 350 miljoen). D’66-er van Meenen weet zelfs dat bergen boeken en werkboeken niet eens meer uit het cellofaan komen. En natuurlijk, vanwege het digitale tijdperk kunnen we de opdrachtjes ook laten maken op een tablet (hartstikke goedkoop, toch?). Kijk: uiteindelijk toch maar weer ordinair bezuinigen….
Let op, mevrouw Strauss (VVD, opvolger van ‘grote bek’ Ton Elias) weet dat docenten die lessen graag willen delen (ze heeft zo’n site gezien waarop duizenden filmpjes voor digiborden bij elkaar staan).
Nog mooier. Mevrouw Ypma van de PvdA (ja, ja, die club waar onderwijzers zo massaal op stemmen) constateert dat ‘onderwijzers zelf weten wat het beste is voor hun leerlingen’ (wel, wel, dat had je ook wel eens eerder kunnen zeggen). En dan ook nog even: ‘Zo kunnen we ze hun beroepstrots teruggeven.’ Ja, ja, die arrogante tuttebel denkt dat wij wat van haar willen hebben ook nog.
Mijn ouders waren er fel op tegen dat ik vloekte. Dat was nog in de tijd dat de PvdA geleid werd door meneer Drees. Wat had ik het donderdagochtend moeilijk. Ik keek Wifi aan, met trillende wenkbrauwen. Ik dacht aan ‘Vrije Siamezen’. Ik dacht aan FR-ISIS, aan het zwaard van Greate Pier, scherpgeslepen en al. Ik weet het, de link tussen koolmonoxide en Haagse Stolp, het had niet gemogen.
Wifi en ik, wij weten het van elkaar. Vanaf nu gaan we eieren sparen, allebei. Bergen eieren. Ze haalt ze uit nesten, ik pik ze uit de koelkast. We bewaren ze in de buurt van de tuinkachel. We laten ze rotten. We kopen ook een dagoogst tomaten.
We nodigen jullie allemaal uit om naar onze hoek van het land te komen, als mevrouw Ypma van de PvdA op verkiezingstoernee komt. We delen met alle genoegen onze rotte eieren en tomaten. We bouwen hier met alle graagte een megagroot digibord met een gat er in. Een schandbord eigenlijk.
Die mevrouw Ypma moet vooral eens snuffelen aan onze beroepstrots als we boos zijn. Mevrouw Ypma mag van mij die beroepstrots proppen op een plek waar de zon nooit schijnt.
Dacht je dat je het druk had? En had je nu gedacht (na die opmerkelijke woorden van de hoofdinspecteur van bao) dat je het minder druk zou krijgen zonder al die groepsplannen en handelingsplannen? Hoe kom je er bij! Ze hebben allang weer wat nieuws bij elkaar geneuzeld, die…. Maar dat mag ik niet hardop zeggen.
P.S. Die verkiezingsposter van de PvdA, die ene waarop staat: ‘Het moet eerlijker’….: daarom heb ik dus nu een kachel in de tuin.