Doodse stilte. Zelfs niet even afmelden of zo. Gewoon: helemaal niks. Verdwaald in het buitenland of zo. Ontdekkingsreis naar de Amazone afgelopen in bek kaaiman. Verdwenen mer de noorderzon.
Niet dus. Geen vakantie, maar dat wist je al. Nieuw bedrijf gestart: de firma ‘Sloop en kraak’. Maar inmiddels schijnt het licht weer. De holbewoners zijn onder hun stoflaag vandaan gekropen, het huis is op orde gebracht, we drinken een glas en doen een plas. Dat glas staat dan wel in een nieuwe keuken…..
Ik heb me een tijd kunnen uitleven in mijn oorspronkelijke stiel, het ontoonbaar maken. De afbraak van een keuken doet flink oefenen.
Het was maar goed dat de keuringsdienst van Waren niet op de hoogte was. 20 jaar keuken afbreken: wat je dan niet vindt…
Ik kan het nog, dat slopen.
Maar zo’n project maakt je ook weer iets goed duidelijk. Vakmanschap is meesterschap! Wat heb ik een bewondering voor de installateur, die in alle rust, met de tekening in zijn hand, elk technisch klusje deed zonder fout. Wat heb ik respect voor de keukenmonteur die met ijzige kalmte zonder een spoor van twijfel, strepen op de muur zette, gaten boorde, steeds het juiste keukenmeubel of de juiste plek afstelde, en na twee dagen zweten in temperaturen van dik boven de dertig zijn klus afrondde. Wat ben ik blij met het werk van de huisinterieurspecialist die mijn kamer-en-suite realiseerde met een prachtig strakke uitstraling.
Ik sta weer met beide benen op de grond. Ik kan best een aardig eindje wegkletsen, best wel een imitatie weggeven van iemand die zonder spoortje van twijfel de enige waarheid betreffende onderwijs in 2032 kent, maar ik moet bekennen: met dat onderwijs bouw je geen keuken….
De kat heeft het ook overleefd. Ternauwernood, dat wel. Het beest heeft twee ‘gezichten’. Slim genoeg om te ontsnappen uit huis als de gelegenheid zich voordoet. Te stom om te begrijpen dat je niet onder een keukenkast moet gaan zitten, die op het punt staat van de muur te storten. Die telkens, als je de vloer weer wat toonbaar hebt vanuit de stofwolken oprijst en met haar vieze poten al je poetswerk naar de filistijnen helpt.
Aan de andere kant: ze is een waardig opvolger van mijn andere ik. Mijn sloop-ik. Enne… In onze nieuwe wereld zitten we beide achter tralies. Als ik het wil…
