Dagen heb ik zitten wachten. Zou de telefoon gaan? Valt er een envelop in de bus? Rijdt er een Audi voor?
Het bleef stil. Geen telefoon, geen brief, geen Audi. Alleen maar elke avond weer het journaal met weer een nieuwe naam. En dan, op zeker moment, weet je het… Zaterdag nog gauw een poging op het Binnenhof, mar zelfs daar wenste Rutte (excuus, meneer Rutte) niet te verschijnen op het Binnenhof. Niet in mijn aanwezigheid…
We hebben een kabinet. Bijna. Allemaal bekende en onbekende namen. We weten welk ministerie ze gaan bestieren. Of bevruchten, dat is misschien een betere benaming. We hebben er vertrouwen in. Ehhh… we kunnen er vertrouwen in hebben. Het kan er ook aan ontbreken.
Dit is allemaal typisch Rutte. Man zonder visie, maar wel met een bijzondere gehechtheid aan pluche. Komt met grijns, leugen en bedrog door de parlementaire onkunde heen.
Waarom zouden we er vertrouwen in hebben? Vertrouwen: heeft dat ook iets te maken met:
kennis van zaken, ervaring op het werkterrein, bekendheid met de materie?
Allereerst komen we Sander Dekker weer tegen, we kennen hem als iemand die als staatssecretaris voor o.a. het basisonderwijs diverse rampscenario’s over het veld heeft uitgestort. Neem bijvoorbeeld Passend Onderwijs. Dieptriest, vaak niet Passend, en op de werkvloer een kopzorg voor alle betrokkenen. Verder heeft hij de mensen op de werkvloer financieel uitgekleed. Nu mag hij als Minister zorg dragen voor onze Rechtsbescherming. Dat is dus de man die ons gaat beschermen tegen verkrachters en zo.
Halve Zijlstra. Sorry, Halbe. Heeft als fractievoorzitter Ruttes Rommel onder de pet gehad. Als dank nu Minister van Buitenlandse Zaken (Rutte en Zijlstra op avontuur in de wereld)….
Stientje dan. Gestudeerd type. Frans, taalwetenschappen, internationale betrekkingen… Krijgt het ministerie van Infrastructuur, omdat ze zo fanatiek op het klimaat is. Garantie op nog meer files!
Ank Bijleveld. Aardige vrouw. Goed opgevoed, vader was militair. Bestuurskunde gestudeerd, dus daar kunnen we de oorlog mee winnen. Minister van Defensie.
Ferdinand Grappenhaus, ook minister van Justitie en Veiligheid. Advocaat. Oké, eindelijk iemand met kennis van zaken op een Ministerie. Vanouds verdediger van criminelen.
Nog eentje dan: Ingrid van Engelshoven, Minister van Onderwijs… Dit is misschien wel de beste: beleidsmedewerker D’66, secretaris fractievoorzitter, topambtenaar Verkeer en Waterstaat, wethouder geweest, directeur Stiva (organisatie van alcoholfabrikanten)… Je ziet: bij uitstek geschikt voor het Ministerie van Onderwijs: drank in plaats van Ritalin! En dat dan van de partij die zo’n grote onderwijsbroek aantrok… Had die niet iets in de gelederen met enig verstand van zaken?
Vertrouwen. Wees eens eerlijk. Dit stimuleert. Toch? Twee mogelijkheden: Rutte kan geen betere mensen vinden, ze vertrouwen het niet. Of: Rutte wil niet langer dan nog een jaar of twee omdat er dan een of ander baantje op hem wacht….
Wifi denkt er het hare van. Haar zou dit niet overkomen zijn. Zij regeert het land alleen! Geen anderen die zich er tegenaan bemoeien. In haar huis-en-tuin gebeurt dat wat zij wil. Ze is alles tegelijk.
Minister van Buitenlandse Zaken en Defensie, elke kat uit de buurt weet hoe het zit op Wifi’s grondgebied. Minister van Infrastructuur: zij loopt de route. Minster van Onderwijs: opgeblazen, haar visie is: leren doe je in de praktijk. Minister van Justitie en Veiligheid.. Niet nodig. Defensie is voldoende.
Ik ben er nog niet over uit. Woon ik het liefst in het land van Rutte, de man zonder ideeën? Of liever in het land van Wifi, de kat met dictatoriale neigingen? Of ga ik liever emigreren naar Texel….