Wat kan een mens verdragen? Wat is acceptabel aan het begin van een vakantie? Twee schokkende ervaringen? Drie? Helemaal geen?
Mijn kat (Wifi) blijkt een dief te zijn. Of beter: een dievegge. Je weet het wel: je vindt iets, waarvan je zeker dacht te weten dat je het had weggelegd. Je ruimt het (nogmaals) op en potverdrie, even later ligt het er weer. Twijfels aan geestelijke capaciteiten zijn je net vreemd, gevoelens van lichte dementie komen op; je wordt tenslotte wat ouder. Nòg een keer ruim je het gevonden voorwerp op, met iets meer aandacht voor het feit. Kwartiertje later ligt het er weer! Je weet zeker dat je niet gek bent….
Nog diezelfde dag betrap je de dader. Wifi. Of moet je zeggen: de daadster (of bestaat die vrouwelijke vorm niet, en waarom dan niet)?
Onschuldig speelt ze met een elastiekje. Hèt elastiekje. Dat je net opgeruimd hebt. Ze heeft het voor de vierde keer gepikt uit de la, waar jij het in hebt opgeruimd. Alleen: je hebt de la niet dichtgeschoven, vol vertrouwen in je medemens. Je hebt de kat vergeten. De vuile dief. Dievegge…
Twee dagen eerder heeft ze me verblijd met een ongewenst product. Vrijdagochtend stapt ze binnen met een muis in haar bek. Een levende, zachtjes tussen de tanden genomen. Alsjeblieft, baas, een muis. Kijk… Het beestje wordt neergelegd en gaat er vervolgens als een haas vandoor. In je huis. Onder de kast, achter het boekenrek, onder de verwarming, in de gordijnen. Lichte paniek. Kat opnieuw op jacht, baas ook.
Kat wint en vermoordt uiteindelijk het cadeau voor haar baas. Baas blij. Muis dood naar de afdeling compostering; kat naar buiten, met de uitdrukkelijke opdracht de baas te vrijwaren van presentjes. Een kat is tenslotte geen kerstman.
Vakblad. Meestal een verblijdend blad, het Onderwijsblad van de Aob. Om de één of andere reden heeft de redacteur dit keer een vreemde oprisping gehad; er staat een interview met Loes Ypma in. Loes Ypma heet onderwijsspecialiste te zijn in de Tweede Kamerfractie van de PvdA. Geboren in 1980, en nu al onderwijsspecialiste.
Wel: eens even kijken naar de opleiding. Ze heeft een lerarenopleiding gedaan (mag je veronderstellen) want ze heeft maar liefst van 2004 tot 2006 het vak Maatschappijleer gegeven in Krimpen a/d IJssel. Eens even kijken… wat verder nog? Oh… gemeenteraadslid geweest, en vanaf 2007 wethouder in Woerden. 2 jaar lerares… Maatschappijleer. En voor de rest politieke prietpraat en wethouder.
Ik zal de lezer besparen wat mijn persoonlijke mening is met leraren Maatschappijleer. Ik kan je wel zeggen dat ik er een ruime mate van ervaring mee heb. Meer ervaring dan Loes zelf met het vak heeft, maar dan als onderwijsgenieter. Geen van de docenten die mij het Maatschappijleer-onderwijs deden genieten, is mij bijgebleven als bron van wijsheid. Zij staan op mijn netvlies als docenten die mij de gelegenheid boden aan onderwijs te ontsnappen.
Loes is het onderwijs zelf ontglipt. Typetje carrière. Prima. Maar onderwijsspecialiste? Terug naar het interview. Ik haal er maar een paar uitspraken uit, en laat het vervolgens aan de lezer over de nieren van Loes te proeven (neem dat nu maar al te letterlijk, hè?)
De kop boven het artikel: ‘Scholen niet afrekenen op Cito-scores’.
Over de 150 miljoen, die eind 2013 plotseling naar de besturen werden geschoven: ‘150 miljoen is een hoop geld. Ik wil dat het wordt besteed aan die 3000, bij voorkeur, jonge leerkrachten’.
‘Ik vind dat het scholingsrecht (voor individuele leerkrachten) gekoppeld zou moeten worden aan het lerarenregister. Het is mooi als de verplichting om je te registreren samenvalt met het recht op een individueel scholingsbudget; daar heb ik een motie over ingediend en die is aangenomen.’
Loes apetrots! Loes weet alleen niet dat in basisonderwijs zo’n individueel budgetrecht helemaal niet bestaat; onderwijsspecialiste toch? Kent alleen de cao nog niet… Tenminste: die van het PO.
150 miljoen geven voor het in dienst houden van jonge leerkrachten…. Maar Loes weet zeker niet dat in het onderwijs de lumpsum-regeling is ingevoerd door de overheid; de Kamer heeft dus niets meer te zeggen over de besteding van het geld (ja Loes, de PvdA zat toen ook in het kabinet).
Onderwijsspecialiste… Niet in het woordenboek te vinden. Wel op het internet. Veelzeggend. Blond?
http://politiek.thepostonline.nl/2014/10/03/tweede-kamer-loopt-zonder-nadenken-achter-zelfbenoemde-onderwijsspecialisten-aan/
Toch maar de beste wensen voor 2015…