Kleuters: nog 1 keer aan de beurt… We hebben gezien:
– ze worden gemiddeld niet gelukkiger van school
Dat geldt ook voor de in-hart-en-ziel kleuterleidster
– een soortgelijke ontwikkeling zien we in de groepen 3 tot en met 8, en VO: onze kinderen raken nieuwsgierigheid/leergierigheid kwijt, de Nederlandse leerling staat wereldwijd bekend als de minst gemotiveerde
– ontwikkelingen staan niet los van securalisatie en neo-liberalisme: geld als leit-motiv; kinderen/kleuters worden louter bezien in termen van opbrengst (onderwijs als broedmachine voor werknemers)
– het vertrouwen van de samenleving in de onderwijzende is afgenomen, en de neo-liberale overheid (een afspiegeling van die samenleving) straalt dat wantrouwen uit in allerlei maatregelen; geldt dit ook voor bestuurders?
– als tenslotte ook leerkrachten het vertrouwen in de natuurlijke ontwikkeling van leerlingen niet (durven) hebben in de huidige afrekencultuur, dan is onderwijs (en dus de kleuter) ver van huis…
Er restte mij, na deze sombere conclusie, weinig anders dan opnieuw naar mijn kat Wifi te kijken. Ik heb haar al vanaf haar achtste week, toen ze bij wijze van spreken nog met de luier om in de kattenmand kwam te liggen.
Wonderbaarlijk is het te zien hoe snel een katje de grenzen van de baas ontdekt, en zijn ontwikkelingswensen volstrekt negeert! Er de strijd mee aan gaat. Toevallig is het beestje ook nog van Siamese afkomst, en dat maakt de strijd alleen maar interessanter, vanuit het oogpunt van de kat bekeken.
Ook voor de ‘baas’ (ik weet het, het is een illusie) is de katse ontwikkeling een interessant schouwspel, zeker omdat die ‘baas’ zich van onderwijstaken kwijt.
Ook de kat is peuter en later kleuter. Ook de kat is een van nature nieuwsgierig beestje, en dat geldt voor Siamezen in het Kwadraat! Ook de kat kent ontwikkelingssprongen (ook al hoort het leren schrijven, of de topografie van de wereld, daar niet bij).
Kijk maar eens naar de volgende katse ontwikkelingssprongen:
– hoe kom ik op de buffetkast en krijg ik de deurtjes open?
– waarom is het zo lekker warm in de oven?
– hoe hoog is het gordijn?
– als het raam op de eerste verdieping open staat en ik klim erdoor op de vensterbank buiten, durf ik dan de sprong te wagen?
– hoe ontsnap ik uit de elektronisch beveiligde tuin van de baas?
– het fladdert en het is snel; wat is het?
– welk cadeau zal ik de baas op zijn verjaardag geven, en waar jat ik het weg?
Jazeker, ik heb al deze sprongen meegemaakt en gezien. Ik heb gezien dat deze Siamese kleuter niet opgaf. Ook al verbood ik soms streng het onderzoek te vervolgen, het wachten was dan slechts op mijn afwezigheid…
Bijna alle natuurlijke nieuwsgierigheid van de kat is bevredigd. Nooit is het de baas gelukt die nieuwsgierigheid te bedwingen, en eerlijk gezegd: ik (de baas) heb die behoefte ook niet zo zeer. Ik geniet van de ondeugendheid, de onderzoekende houding, de drang naar ontwikkeling, de stappen naar volwassenheid van mijn kat. Het is een pracht beestje, fysiek het toppunt van spieren en gezondheid, mentaal een doorzetter, en altijd broedend op meer ontdekkingen.
Maar ja. Ik heb natuurlijk geen last van een wantrouwende inspecteur. Geen kattenarbodienst, geen kattentoetser, geen *KVS, geen *KOOP, geen competentiemeter, kortom: geen gedoe. Hoogstens af en toe nieuwe gordijnen. Ik heb gewoon een speelse, eigenwijze, ondernemende, nieuwsgierige kat. Een kat die eigen ontwikkelingssprongen doorloopt en zich in eigen temp uitstekend ontwikkelt.
Behalve dan op het sociaal-emotionele dierenvlak; maar ze heeft toch al een pest aan ander gedierte: ze vangt ze, ze sist ertegen, ze loopt er met een kwaaie kop naar toe (of niet), ze vreet ze op of brengt ze bij de baas.
En dat allemaal zonder school!
*KVS = Katten Volg Systeem
*KOOP = Kats Onderwijs Ontwikkelings Profiel