De vakantie zit er op. Ik heb jullie niet verklapt wanneer en hoe. Waarheen? Ach, dat is niet zo belangrijk. Het fenomeen vakantie zelf, dat is interessant. Toch?
Vakantie is een periode die je werkloos voorbij mag laten gaan. De bedoeling is dat je uitrust van je werk. Andere dingen doet dan anders, en het liefst minder. Vandaag dus niets over onderwijs.
Goed. Wij dus op vakantie. Allemaal 1 eigen tas inpakken, en verder zorgen pa en moe wel wat er nog mee moet. (1 tas, ja, we gaan immers op vakantie, niet op wereldreis). Kinderen zorgen verder voor alle soorten kabels die mee moeten, voor telefoonladers, bluetooth luidspreker, oordopjes, films en wat dies meer zij. Tas met boeken, beautycase en klaar is kees. Voor de kat is een programma van onderhoud geregeld met de buurt.
De eerste week vakantie speelt zich af in een berg-vakantie-dorp. Het huisje staat aan een weg, die van beneden naar boven loopt. Precies: de berg op.
Van te voren weet je nooit helemaal precies wat te verwachten. Wel, al op de eerste dag wordt dat duidelijk.
Zo’n dorp leeft van de wintersport (bergdorp, niet waar). Omdat er in de zomer geen sneeuw ligt zijn er tegen die tijd alternatieve middelen van bestaan. Zo draait de skilift een paar dagen per week, zijn er talloze fietsers te vinden op de bergpaden, is er afterski maar dan voor bergwandelaars…
En: kun je leren rijden op een pony. Prachtig allemaal. Ware het niet…
Elke dag kiest de stoet met pony’s de route langs ons huisje. 8 of 9 van die beestjes, met elk een kind op de rug. Geen haast, blik op oneindig, wetend vanwaar en waarheen. Elke dag!
Of de beesten niet beter weten, of dat ze er op gedresseerd zijn: juist op dat stukje weg, waaraan wij bivakkeren, laten zij hun drollen vallen. Geen kleintjes, nee… Meer type molshoop in het kwadraat. En dan zo’n twintig-dertig op een rijtje. Een bergdorp op zich…
En zo verandert de weg waaraan wij ons verpozen in een soort zigzagroute om-den-drol. Oké, dat gaat nog. Wandelend is een drol ontwijkbaar.
Met de auto wordt het al wat lastiger op de smalle weg. 4×4-landrovers en zo trekken zich van zo’n drol of tig niet al te veel aan, maar ik heb mijn auto niet voor niets gewassen voor de vakantie…
De weersomstandigheden veranderen echter ook nog het drollenspoor dagelijks in een bergafwaartse stroom van stront. Hadden we onze ski’s maar meegenomen!
Ik weet het. Het klinkt als een bedorven week in een Frans riool. Maar zo herinner ik het me niet. Echt niet. De la Vanoise is een mooie streek. Ze zouden er alleen een ponyverbod moeten instellen!