Mijn onderzoek naar de effecten van de plasnorm heeft de afgelopen weken veel tijd in beslag genomen. Ik ben daarbij tot, ook voor mij soms, verbijsterende conclusies gekomen. Daarnaast is het mij nog beter voor ogen komen te staan wat het nut van fundamenteel onderzoek is. Waar ik ooit leefde in de veronderstelling dat veel onderzoek volkomen nutteloos was en niets bijdroeg aan maatschappelijk welzijn is het me nu volkomen duidelijk dat onderzoek moet om klare wijn (of in dit geval urine) te schenken.
Wat heeft het opgeleverd? Waar moeten we wat mee doen?
Allereerst is het duidelijk dat invoering van de 1-x-plassen-per-2-uur een enorme aanslag doet op effectieve onderwijstijd (per jaar 13.500 fte’s in tijd wordt door het toilet gespoeld, met als gevolg een veel lager onderwijsrendement). We hebben daarbij nog niet eens gekeken wat het hanteren van de plasnorm doet met afleidingsschade voor de leerkracht.
Daarnaast is het een schande dat zoveel urine op 37 C verspild wordt, en dat de overheid het streven naar duurzaamheid in dezen zo door het toilet spoelt. De duurzame school is binnen handbereik, zo is duidelijk aangetoond! Met zoveel urine (en zo nodig poep) omhanden is de stap naar onderzoekend leren snel gemaakt. Als de school er vervolgens ook nog onderwijs in ondernemen aan toevoegt, is er niet alleen sprake van een milieutechnisch verantwoord duurzame school maar ook van een school die maatschappelijk nut bewerkstelligt.
Tot slot is ook gebleken dat, om serieus werk te maken van dit al, een positief effect op de werkgelegenheid niet zal ontbreken: toiletjuffrouwen, faecaal management, effecten op de bouw, en meer onderwijsassistenten maken deel uit van verduurzaming van basisonderwijs in Nederland.
In de afgelopen weken heb ik van her en der reacties gehad. Een aantal daarvan waren heel positief; suggesties voor het herontwerp van urinoirs, functiebeschrijving en -waardering van de functie van faecaal manager, aanbiedingen vanuit de bouw voor het realiseren van de eerste urineverwarmde school, en ook al een belangstellende mail vanuit de mestverwerkende industrie…
Natuurlijk ontving ik ook negatieve reacties, en dat is absoluut niet vreemd in een land waar azijnpissen en afzeiken tot edele kunst is verheven. Ik was me ook van te voren bewust van het feit dat pissen-tegen-de-wind-in sterk wisselende reacties tot gevolg kon hebben.
Ondanks dat: mijn zoektocht naar gevolgen van de plasnorm heeft resultaat gehad.En daarmee is duidelijk dat onderzoek van het allerhoogste belang is! Ik doe een beroep op overheid en onderwijsraden serieus werk te maken van de plasnorm, om zo onze wereld te verduurzamen en onze jeugd duidelijk te maken dat bermplassen het toppunt van verspilling is! En zo maken we onze leerlingen naast mediawijs ook eco-wijs….
Afsluitend: mijn afstudeerdocente, mevr. W. Ifi, heeft me in deze maanden voortdurend gestimuleerd door te gaan en mij niet af te laten leiden door wat dan ook. Dankzij haar heb ik dit project af kunnen ronden. Ik wil haar dan ook hartelijk danken voor haar niet aflatende aandrang….