Het mag algemeen bekend zijn: ik vind alles rondom ICT reuze-interessant. Of het nu gaat om een klein leuk spelletje als Looney Tunes, het zoeken van ouwe ict-meuk op Marktplaats, het zoveelste sociaal mediaatje of mijn moeke en haar iPad: het blijft me bezighouden. En het houdt me van de straat, dat ook.
Afgelopen week was ik in Rotterdam. Wandelingetje Monopoly (je weet nog wel van vroeger: Hofplein, Blaak en de Coolsingel), nieuw station, de Euromast: prachtig allemaal. En als je naar Rotterdam bent vertrokken kun je natuurlijk niet om de havens heen. Dus wij (man, vrouw, zoon) in de boot voor een rondvaart over Maasvlakte 2. Drie jaar geleden ook geweest, maar toen was het nog slechts een opgespoten zandverstuiving en hebben we de boot gelaten voor wat ie was. Tenslotte was Future Land, het expositiecentrum, ook bere-interessant…
Nu dus toch de boot genomen voor een trip langs het nieuwste van het nieuwste: nieuwe containerterminals, nieuwe havenkranen, platforms en boeien. Je kunt zien dat ICT van superbelang is geworden (je ziet dat bijvoorbeeld ook aan dat wat er niet is: werkende mensen). Het is een machtig gezicht om de hoogste en grootste havenkraan ter wereld, volledig op afstand bestuurd, aan het werk te zien.
Wat we ook hebben bekeken was een schip in aanbouw; bedoeld om, als het klaar is, complete boorplatforms op de Noordzee van hun sokkel te tillen en mee te nemen naar de haven (waar het platform dan verder ontmanteld kan worden). Oh ja, ook nog een complete fabriek van oliepijpleidingen voor op de zeebodem aan boord…
Machtig! Bootje van zo’n € 2,5 miljard, maar dan heb je ook wat….
Maar, om op het onderwerp van mijn verhaal terug te komen: je kunt wat beleven met die sociale media annex tweedehands handel. Zo heb ik nu net ontdekt dat er op Marktplaats een knoppie zit dat je bij de ouwe meuk uit je buurt brengt. Leuk joh; zeker als je je buurtje ook nog wel aardig in de smiezen hebt.
Boeken, snowboots, waveboards, computerspellen, winterbanden: je kunt het zo gek niet bedenken of het staat wel in je buurtje te koop. Zo heb ik ook ontdekt dat er liefhebber van stoommachines vlak bij mij in de buurt woont (en die doet z’n spulletjes weg, dus als je nog een stoommachine zoekt…); zonnehemel, poppenkleertjes, en zo kan ik nog wel even doorgaan….
Laat ik nu ook iets héél bijzonders vinden, en dat vlak bij mij in de buurt. Zelfs zou ik er, zonder dit bijzondere Marktplaatsknopje, nooit achter gekomen zijn, maar ècht: in mijn woonwijk staan twee èchte doodskisten te koop; eentje hoogglans donkerbruin (grote maat), eentje mat-wit. De adverteerder meldt dat hij zie uit een handeltje heeft opgekocht, en nu aan de hoogste bieder wel kwijt wil (misschien verkeerde maat, misschien voorlopig nog levenswens, wie zal het zeggen). Zo leer je nog eens mensen kennen…..
Ik heb er dit weekend nogal mee rondgelopen (met het idee): wel doen, niet doen, wat zou mijn bod zijn? Uiteindelijk deed één zinnetje in de advertentie mij besluiten er van af te zien. Ik moet ze zelf ophalen. Alles leuk en aardig, maar eh… je moet de kat niet op het spek binden, niet waar?
Dus: mocht je nog behoefte hebben aan een doodskist, en de beschikking hebben over een grote aanhanger: ik wil wel bemiddelen in de aankoop!
ICT…. Geweldig!