Het was hier al een poosje stil. Al bijna een jaar verscheen er niets meer.
Excuses helpen niet. Soms brengt het leven je zomaar plotseling even tot stilstand.
Dat overkwam mij vorig jaar voor de zomervakantie. Soms doet het lichaam dingen die je niet aan zag komen. Zo lag ik plots een weekje in het ziekenhuis. Een kleinigheid die zo snel groter werd dat ik verplicht plat kwam te liggen…
In meerdere opzichten is zoiets een vreemde gewaarwording. Plotseling liggen de prioriteiten overhoop met de mogelijkheden. De agenda van het volle leven wijzigt in die van een stilligger.
Zo maar lig je tussen anderen die ook uit het leven zijn weggehaald.
En ook al had ik mij de tweede dag alreeds omringd met de techniek van de 21ste eeuw (iets wat het ziekenhuispersoneel de wenkbrauwen deed fronsen): toch ben je er even uit…
Het was een leerzame week. Wat een bedrijf, zo’n ziekenhuis. Maar vooral: wat een mensen, die daar dagelijks de tent draaiend houden. Petje af.
En ach: van het een komt het ander. Na ontslag uit het ziekenhuis nog een weekje thuis, en dan de tijd tot aan de zomervakantie het werk afmaken. Zomervakantie. Na de zomervakantie nog even uit het werk. En voor je het weet verslap je helemaal en ligt je blog plat.
Maar: vandaag ben ik weer up-and-running. De domeinnaam is gewijzigd, de website is opnieuw in de lucht, en de vormgeving moet een updatje krijgen. Maar: ik ben weer gestart!